Dinleme Post (Listening Post), Ben Rubin ve Mark Hansen tarafından oluşturulan efsane haline gelmiştir. Onun 231 askıya floresan görüntüler Whitney Museum of American Art dört yıl asılı. Şu anda Bilim Müzesi, Londra ve Kaliforniya’daki San Jose Sanat Müzesi’nin kalıcı koleksiyonunun bir parçasıdır ve dünya çapında sergiler için sürekli talep görmektedir. Internet’te listelerde bulunan rasgele tırnak ları görüntüleyen küçük monitörlerden oluşur. Bunlar çeşitli algoritmalar tarafından belirlenir: biri birinci şahıs ifadelerini seçer, diğeri en seyrek kullanılan sözcükleri seçer. Yapay bir ses rastgele müzik eşliğinde, bazı tırnak yüksek sesle okur.
Moveable Typeiçin Rubin ve Hansen, resmin veri kaynağı olarak New York Times’ın (çalışmayı yaptıran) binasının içindeki trafiği kullandılar. “Yükleme içeriğini üç kaynaktan alır: The New York Times’tan canlı yayın, bilgi yayınlandıkça metin ve verileri neredeyse gerçek zamanlı olarak yakalar; The Times’ın web sitesine gelen ziyaretçilerin etkinlikleri ve yorumları; ve 1851 yılına kadar uzanan tam Times arşivi” [1]
Taşınabilir Türü Listening Postile aynı tekniklerden bazılarını kullanır. Algoritmalar, belirli kurallara göre tırnak işareti seçmek üzere tasarlanmıştır. Videoda görüldüğü gibi, bir özellik tüm 560 floresan ekranlar editöre (daktilo sesleri eşliğinde) harfleri görüntülemek izin vermektir. Bir diğeri ise o günün gazetesinde ‘Ben’ ve ‘Siz’ kelimeleriyle başlayan ve onları karşıtlıkla (ya da değil) yan yana yerleştiren alıntıların görünümüdür.
Dinleme Sonrası için fikir kolektif bilinç, dinleme bir form görselleştirmek için, Internet görülmesi ve duyulmasını ve izleyici bu kuvvet alanına dalgalanma izin. Moveable Type için fikir, New York Times tarafından görülen haberleri patlayan yüklü bir ortamda görmektir. Haber parçalarını alıp hepsini birlikte göstermek, orijinal bağlamlarından sökülüp onlara yeni bir bağlam sağlamak. Ayrıca, bir gazetenin yayınlanmasından önceki süreç ve enerji de sergileniyor. Bu son özelliği ile, Ben Rubin ve Mark Hansen bu zor iş kredi vermek istiyorum.
Bu artırılmış gerçeklik mi? Medya arkeolojisi mi? İyileştirme mi?
Peter Weibel, “görüntü, bağlamın farklı bir görsel sistem, ses dizisi, makine, insan gözlemcisi, mesafe veya basınç oluşturabileceği bağlam kontrollü bir olay dünyasına dönüşmiştir…. sistemin kendisi de yaşayan bir organizma gibi olacak kadar [as the image] değişkendir.” [2] Bill Viola’nın dediği gibi, “yemek çubukları, kimin kullandığına bağlı olarak basit bir yeme aleti veya silah olabilir” [3].
Benzer şekilde, Rubin ve Hansen içeriklerini yeni bir bağlam (farklı görsel sistem ve ses dizisi) vermeye çalışırlar ve böylece onu büyük bir canlı organizmaya dönüştürürler. Çok rasgele ve her gün onun yoğun anlar ve sessiz anları vardır. Onun davranışı insanların davranışı ve ABD’de önde gelen gazetenin fiziksel ve bilgi alanlarında bilgi akışı ile ilgilidir. Taşınabilir Tip, The New York Times kadar okunabilir olmayabilir ama gazetenin üretim alanına estetik olarak uyarıcı bir şekilde benzersiz bir bakış açısı sağlar.
Başvuru
[1] http://www.digitalsignageuniverse.com/technology5.html
[2] Weibel, Peter. “Arayüz Olarak Dünya – Bağlam Kontrollü İnşaatdoğru
Olay-Dünyalar “(1996) Shanken, Edward. Sanat ve Elektronik Medya (Phaidon 2009): s. 224 – 227.
[3] Viyola, Bill. “Siber Alemde Kat Mülkiyeti Olacak mı?” Shanken, Edward. Sanat ve Elektronik Medya (Phaidon 2009): s. 219