Bir bilgisayarın bir başkasının varlığını belirlemek amacıyla gönderdiği sinyali gösteren bir ağ terimi olan ‘Pinging’, Stelarc’ın Ping Body’sinde maddileştirilmiştir. Uzaktaki bir izleyici internet yoluyla sanatçının bedenine ulaşabilmekte, izleyebilmekte ve onu harekete geçirebilmektedir. Bir web sitesiyle, sanatçının bedeninde gayri iradi hareketlere yol açarak çeşitli uzuvları bir elektrik sinyaliyle ‘ping’lemek için oturuma bağlanmasına izin verilen, bilgisayar tabanlı bir kas uyarı sistemine bir arayüz sağlanmıştır. Bunun sonucu, ağ verilerinden canlı gelen yüksek elektronik müzikle iyice karartılmış bir ortamda, Bali gölge kuklalarını andıran bir hayalet dansıdır. Sanatçının bedeni internetin denetimindeki bir robota dönüşürken, Stelarc robotun, sistemde kontrol ve iletişimin çeşitli katlarda gerçekleşmesini sağlayan üçüncü kolunun kontrolünü kendisinde tutuyordu. Bedeni doğrudan internete bağlayan bu çalışma, aynı
zamanda URL’ler yerlerini ve sinyal güçlerini belirlemek amacıyla arama motorlarınca aralıksız sorgulandıklarında gerçekleşen rastgele ‘pinging’lere maruz kalmaktaydı. Burada bedenin kendisi, webde gezinen bir özne olmaktan ziyade, ağ içinde inceleme konusu olmaktaydı. Stelarc internetin yaygın bir uygulamasını gözler önüne serip tersine çevirerek, insan bedeni aracılığıyla online medyanın fizikselliğini ve bilgisayar ağlarında cisimleşmenin varlığı ile olmaması arasındaki ilişkiyi vurgulamıştır.[1]
[1] Shanken, Edward. Sanat ve Elektronik Medya, İstanbul: Akbank, 2012, sf. 154.