Mexico City’deki bu büyük ölçekli interaktif enstalasyon, Lozano-Hemmer’in dünyanın her tarafında sahnelediği dört örnekten birisidir.

89 ülkeden insanlar internete bağlanıp, Zocalo Square’de binaların üstlerine yerleştirilen 18 robot projektörü denetliyorlardı. Işıklarla üç boyutlu bir java arayüzüyle, bir sanal gerçeklik programıyla oynanıyordu. Ortaya çıkan 126 bin watt gücünde enerji yayan ışık heykelleri 10 mil yarıçaplı bir daireden görülebilirdi. ‘İlişkisel mimari’ terimi, teknolojiyle etkileşim kurarak önemli bir binanın dönüşümüne atfen kullanılmıştı.

Her katılımcı için yorumları, istatistikleri, tasarımlarının gerçek ve sanal görüntülerini üç perspektiften yansıtan bir web sayfası yapılmıştı. Online arşivde, görüntü kod numarası, yaratıcı ve tasarım isimleriyle aranabilecek birkaç yüz resim depolanmaktaydı. Bu proje, her katılımcının bilgisayarını da boyutlara dahil etmek suretiyle, bir enstalasyonun tanımlanabilir bir fiziksel alanı kapladığı şeklindeki anlayışa esastan bir itirazdır.

Enstalasyon ilk defa 1999’daki milenyum kutlamalarında Mexico City’ye yerleştirilip, daha sonra İspanya (2002), Fransa (2003) ve İrlanda’da (2004) yere-özgü modifikasyonlarla sahnelenmiştir.