1960’ların sonlarında Bell Labs’de misafir sanatçı olarak bulunan VanDerBeek, sekiz “Poem Fields” serisi dahil olmak üzere çeşitli filmler yaparken, bilgisayar bilimcisi Kenneth Knwolton’la birlikte çalışmıştı. Bu çalışmalarda, özellikle bilgisayar animasyonu için tasarlanmış ilk programlama dili olan Knowlton’un Belflix’i [1963] kullanıldı. Bir IBM 7094 bilgisayar ve bir Stromberg-Carlson 4020 mikrofilm kaydedicisiyle üretilen bir dakikalık çıktı, 2008’de yaklaşık 3 bin dolarlık bir alım gücüne denk gelen bir miktara, 500 dolara mal oluyordu. Poem Field No. 2, tamamen bilgisayar programlamasıyla yaratılmıştı ve saniye başına sayısız dizilimle işleyen, görünüşte sonsuz bir dijital mikro-örüntüler dizilerinden oluşuyordu. VanDerBeek’e göre, yanıp sönen binlerce ışık noktasının birleştirilmesi, insan gözünün işleyişini andırmaktaydı: bilgiyi kesintisiz bir görsel imgede birleştiren, sayısız çubuklar ve konilerden oluşan bir mozaik.

[2]

[1] http://www.encyclopedia.com/doc/1G2-3406801460.html

[2]http://mediacache-ec0.pinimg.com/736x/e8/1d/38/e81d383da27fcf7dda6144cff602c123.jpg