"Yapılan incelemeler göstermiştir ki, insanlar bir aktivistten ziyade bir robottan gelen yayınları kabullenmeye daha yatkındırlar. Pamphleteer, nam-ı diğer Little Brother, yıkıcı yayın dağıtan bir propaganda robotudur. Pamphleteer, sevimliliğin estetiğinden fayladalanarak propaganda yapma kapasitelerini engelleyen toplumsal koşullanmayı baypas edecek şekilde düşünülmüştür. Pamphleteer Amerikan bilim-kurgu sineması ve Japon oyuncak estetiği gelenekleriyle
tasarlanmıştır. Robotun yararlılığını sağlayan teknolojik gelişkinlik değil, onun estetik çekiciliği, yani ‘sevimlilik faktörü’dür (CF). Robotun formu çocuklar, kedi yavruları ve oyuncak ayılar gibi çağdaş sevimlilik paradigmalarının kapsamlı bir araştırmasına dayanmaktadır ve kendisini Pamphleteer ’in aşırı büyük başı ve gözleriyle, robotun kısa, tombul bedeniyle açığa vurmuştur.” – Institute for Applied Autonomy [1]

[1]: Shanken, Edward. Sanat ve Elektronik Medya, İstanbul: Akbank, 2012, sf.159